దూది పింజను నేను

చల్లగా గాలి వీస్తోంది ,
ఒక దూదిపింజ గాలికి నాట్యమాడుతూ నా చేతిని తడిమి ముందుకు దూసుకుపోయింది
నా మనసు కూడా ఆ దూదిపింజలానే ఎగురుతోంది
నీ ముంగురులతో పాటే అది కూడా నాట్యమాడుతోంది

ఆ సాయంత్రం ఆ దూదిపింజ గాలిలో ఎగిరే గరుడ పక్షిని చూసి సైతం నవ్వింది
ఒక మహరాజులా గాలి పల్లకీలో ఊరేగింది
ప్రపంచాన్ని చుట్టేసి వచ్చింది

నీ ముంగురుల మబ్బులలో నా మనసు తేలియాడుతోంది
విధి అనే నేలవైపే చూడలేదు
హద్దులే లేక పైపైకి ఎగసింది నా మనసు

ఇంతలో ఆ గాలితో పాటు నల్లని మబ్బులు కూడా వచ్చాయి
మన ప్రణయంతో పాటు మన మధ్య స్పర్ధలు కూడా వచ్చాయి

కురిసే ప్రతీ చినుకునీ తనలో దాచుకోలేక ఆ దూదిపింజ బరువెక్కింది
సరాసరి నేలపై కూలబడింది, మళ్ళీ ఏనాటికి ఎగిరేనో ఆ దూదిపింజ

మన మధ్య మొదలైన స్పర్ధలు చినికి చినికి గాలివాన అవుతాయా ???
గాలిలో స్వేచ్చగా తేలిన దూదిపింజను చూసి ముచ్చటపడిన నేను
ఆ దూది పింజలా నేలపై కూలబడలేను
నీ అశ్రువుల వానను కురవనీయకు

నా మనసు ఆ దూదిపింజ లాంటిదే,
నీ ముంగురుల నాట్యంలో ఆకసమే హద్దుగా పరవశించిన నేనే
నీ అశ్రువుల వాన కురిస్తే బరువెక్కి కూలబడతాను

ప్రియా, ఆ స్పర్ధల తెల్ల మబ్బులా తేలిపోనీ
నీ నవ్వులలో ఆ గగనమే హద్దుగా నన్ను సాగిపోనీ
దూదిపింజను నేను...