మనోహరం

బుద్ది  ఉదయమై ప్రకాశించిన  వేళ ,
మనసు ప్రకృతిగా వికసించిన వేళ ,
గమ్యం పగలై కరుగుతున్న వేళ ,
మనోహరం


బుద్ది  తామసియై మసిబారిన వేళ ,
మనసు కోర్కెల నీడలో వికృతమై విహరించిన వేళ ,
గమ్యం రాత్రై కమ్ముకున్న వేళ ,
భయానకం

నా బుద్ది ప్రదీపమై వెలుగులు చిమ్మిన ప్రతిసారీ, తామసకాంక్షలు విలయమై వీస్తుంటాయి
నా మనసు ప్రకృతిగా మారిన ప్రతిసారీ, కోర్కెలు వికృతంగా నృత్యం చేస్తుంటాయి
గమ్యం కోసం పయనం సాగుతున్న ప్రతిసారీ, తెలియని అడ్డంకులు చీకటులై కప్పేస్తుంటాయి

మనిషినని సరిపెట్టుకుని లొంగిన ప్రతిసారీ, లోయ లోతు కొలుస్తుంటాను
మనిషినని విజృంభించి పోరాడిన ప్రతిసారీ, శిఖరం ఎత్తు పెంచుతుంటాను

మనోహర దృశ్యం వద్దని కళ్ళు మూసుకున్న ప్రతిసారీ, భయానకం
మనోహర దృశ్యంలో తాదాత్మ్యత పొందిన ప్రతిసారీ , అపురూపం