కృష్ణబిలం - మహాకాలుడు


ఏదో తెలియని శక్తి నన్ను తనలోకి ఆకర్షిస్తోంది

నా అస్తిత్వాన్ని శాసిస్తున్న శక్తిని పంచేంద్రియాలతో ప్రశ్నించాను

నిలదీసిన నా వాక్కులు శూన్యంలో లీనమయ్యాయి
క్రోధించిన నా నయనాలు శూన్యంలో బందీలయ్యాయి
ఎదిరించిన నా గమనాలు గమ్యంలేని వైపు మరలిపోయాయి
ఉచ్వాస  నిశ్వాసాలు నా అనుమతిని అతిక్రమించాయి
అన్ని శబ్దాలు దూరమై నా ఆహ్లాదాన్ని హరించాయి

ఒక యోగి ప్రయత్నపూర్వకమై చేసేవి నా ప్రమేయం లేకుండా నాకు  జరిగాయి

నేన్నవాడిని కృష్ణబిలంలోకి లాగబడ్డాను
ఒక్కో కణం కోట్ల అగ్నిపర్వతాల శక్తిగా ఉంది
ఆశ్చర్యం, నేను కూడా ఒక కణాన్నే

చుట్టూ తేరిపారా చూసాను,
రంగు చెప్పలేను కనుక నలుపంటాను ఆ ప్రాంతాన్ని
ఒకదానినొకటి పెనవేసుకుంటూ పాముల్లా అనేక కణాలు
కదలిక లేదు కనుక కాలం ఓడింది అంటాను
కొన్ని కృష్ణబిలాలు కనుపాప పరదాలో దాక్కుని ఉన్నాయి
స్వర్గవాహిని నాపైన కృష్ణబిలాల మధ్యలో ప్రవహిస్తూ ఉంది

ముందుకు తొంగి చూసాను,
శక్తిని కొలుద్దామని ఎగురుతున్న హంసలు, తవ్వుకుంటూ వెళ్తున్న వరాహాలు
అనేక లోకాలు, అనేక సృష్టి లయ క్రియలు, అనేక కాలాలు అన్నీ ఒకసారే చూస్తున్నాను
అనేకులు వస్తున్నారు, కృష్ణబిలంలో పడుతున్నారు
వారిలో కొందరు కపాలాలుగా మారి నా  పక్కనే ఉంటున్నారు
అనేక కృష్ణబిలాలు రాలిపోతున్నాయి, ఒక భీకరాకారంగా మారి యుద్ధం చేస్తున్నాయి
ఆది అంతం తెలీని స్థితిని నేను చేరుకున్నాను

ఉపసంహారం:
శివుని ఝటాఝూటం అనేక కృష్ణబిలాల సమూహంగా,
మహాకాలుని మెడలో తిరిగే పాములు మరికొన్ని కృష్ణబిలాలుగా ఊహిస్తే,
శివైక్యం అంటే ఆ కాలుని సన్నిధిలో అనంత శక్తివంతుడిగా ఒదిగి ఉండడమే

లింగోద్భవ వేళ హంసపై ఎగిరిన బ్రహ్మ, వరహామై తవ్వుకుంటూ వెళ్లిన విష్ణువు;
శివుని మెడలో ఉండే బ్రహ్మకపాలాలు;
ఒకనాడు జటల నుంచి ఉద్భవించిన వీరభద్రుని విజయం ఆ జటల శక్తికి ఒక సాక్షి