స్వప్న విహారం

కళ్ళ ముందు నీవున్నావన్న ఊహలో కళ్ళు మూసి నిదురోయిన వేళలో కళ్ళ వెనుక స్వప్నమై..

to be continued !!!

ఈ క్షణం అనంతం

మరణపు కౌగిలి నుంచి వెలికి వచ్చినట్టు
మండే గుండెల మంట ఆరినట్టు
అలసిన మేనికి నీరందినట్టు
ఏమని చెప్పను ఈ క్షణాన్ని

నడి సంద్రంలో తీరం కనిపించినట్టు
రాలిపోతున్న మేనికి రెక్కలొచ్చినట్టు
చీకటికోటలో వెలుగు దివ్వె దొరికినట్టు
ఎలా చూపను ఈ ఆనందాన్ని

విజయతీరాన్ని చేర్చే చివరిఅడుగులో దాగిన ఉత్సాహం
విజయపు శిఖరంపై నిలిచిన క్షణమాత్రపు గర్వం

ఆ క్షణం అంతమెరుగని అనంతం
ఆ ఆనందం ఎంత చూచినా తరగని సాగరం
ఆ ఉత్సాహం మరో మజిలీకి శ్రీకారం

నాతో పోరాటం

పోరాటం నాతోనే
విజయం నాకే, అపజయమూ నాదే
నాతో నాకే శతృత్వం
నాపై నాకే లాలిత్యం

ప్రణయపు అరణ్యంలో
వేచి చూస్తున్న కన్యను చేపట్టమని పరుగులు తీసే మనసు

అది ప్రణయపు అరణ్యము కాదు,
ప్రళయాలను దాచిన ఎడారి అని అడుగాపే తెలివి

ఎడారి కాదది ఇరు ఎదలకు పరచిన దారని
పరుగిడమని ముందుకు పోయే మనసు

ఈ రెంటి పోరాటంలో గెలిచిన వారికి తోడుగా విధి
విధిని గెలిచే ప్రయత్నం కాదిది, వలచే ప్రయత్నమిది

విజయతిలకమైనా, వీరస్వర్గమైనా చేపట్టేది నేనే

మనసూ, తెలివి కలిసిన చోట పోరాటం జరగదు, జరిగేది పయనం
మనసూ, తెలివి పోరాడిన నాడు వచ్చేది ప్రళయం,
ప్రళయం నుంచి దూరంగా పయనం జరపాలి,
పయనిస్తూ విధిని తోడుగా తీసుకుపోవాలి

కలలు – నీటి మీది రాతలు

కలలా వస్తావు, కలలా పోతావు
కలంరాతలా కలకాలముండరాదా
నీ ఊహలో వెచ్చబడి నిదురపోదు మేని
నిదురరానిదే కలలో కానరాదు నీ రూపు

కలలన్నీ కల్లలని కలలు కనని వారే అంటారట
కలలు వచ్చేది నిదురలోనా ?
కలలను స్వాగతించ వచ్చేది నిదురా ?

కలలన్నీ నీటి మీద రాతలట నిజమేనా ?
అవి మనసున్నవారే చదవగలరని చెబితే ఏమంటారో
రాతలు రాసిన చేతులేవని అడుగుతారా
నీటిలో వచ్చే తరంగాలను తోడు చూపనూ
మనస్సనే నీటిలో ఊహలనే చేతులు రాసే గీతలే కదా కలలు
ఆ మనో కడలి లోతు చూసినదెవరులే
ప్రతి ఉషస్సున తోడున్న నీతోడి కలలేగా

కలలన్నీ నీటి మీది రాతలే
కొన్ని రాతలు రాస్తూనే చెరుగుతాయి, ఎవరో చేయాడించినట్టు
కొన్ని రాతలు సుడిగుండాలను సృష్టిస్తాయి, ఎవరో చెయ్యిపెట్టి తిప్పినట్టు
కొన్ని రాతలు నీటిలోతును చేరి కలకాలముంటాయి, నదీ గమనాన్ని నిర్ధేశించే మలపులులా