ఆమె కళ్ళు అతని రాకకై ఎదురు చూస్తున్నాయి....
అతని రాకను చూసి ఆమె కళ్ళు ఆనందంతో పెద్దవయ్యాయి
ఆమె ఇన్నాళ్ళు గడిపిన యుగాలకు నేటితో యుగాంతం
అతను వచ్చాడు ఆమె దగ్గరగా, ఆమెను చూడలేదు
చిరునవ్వుతో కూడా పలకరించలేదు
అతని కళ్ళలో ఆమె కోసమై ఎదురుచూపులు లేవు
ఆమె ఎదురు చూసిన యుగాంతం వచ్చింది, కానీ తను ఎదురు చూసినట్టు కాదు
ఆమె గుండె లోతుల్లో బడబాగ్నులు రగులుతుండగా నిష్క్రమించింది మౌనంగా
ఆమె ఎదురు చూసిన యుగాంతం ప్రళయానికి నాంది అయ్యింది
ఆమె హృదయం ఇప్పుడు ఒంటరితనానికి బందీ
-----
ఇది రాసి రెండు నెలలయ్యింది. దీనికి కొనసాగింపు (అతని వైపు నుంచి) రాద్దామనుకుని రాయలేకపోయా...
No comments:
Post a Comment