ఏ శబ్దాన్ని హరించి వచ్చిందో ఈ నిశ్శబ్దం
ఏ అనంతాన్ని తనలో దాచుకుందో ఈ శూన్యం
పలుకరాని భాష అది, పలికితే వినబడదు మరి
ఆ భాష తెలియని మనిషి లేడు.
కొందరి హృదయఘోష ఆ భాషలో రోదన గీతాలు పాడుతుంది
కొందరి ఏకాంతవేళ ఆ భాష గంధర్వగీతాలు పాడుతుంది
కొండంత భాధకు ఉప్పెనంటి సాంత్వన కలిగిస్తూ
ఉప్పెనంటి ఆనందంలో లోయంటి లోతులు చూపుతూ
ప్రశ్నకు సమాధానాన్ని చేరువ చేస్తూ, ఆ రెంటి మధ్యా తానే నిలుస్తూ
హృదయంతో పలికే భాష అది, కన్నులతో పాడే గానమది
చూడలేని చిత్రమది, చూస్తే నిలువదు మరి
ఆ చిత్తరవు చూడని ప్రాణి లేదు
కొందరి ఎదురుచూపులు ఆ చిత్తరవుపై పైశాచిక నృత్యం చేస్తాయి
కొందరి విజయహాసాలు ఆ చిత్తరువుపై ఆనందతాండవమాడతాయి
అంతు వెతికే చూపులకు అంతం చూపుతూ
అనంతమని ఎగసిపడే చూపుల అలుపు తీర్చుతూ
అనంతాన్ని తనలో బంధించి, అంతలోనే అంతాన్ని చేరువ చేస్తూ
కన్నులు చూడలేని చిత్రమది, మది గదిలో బందీ అయిన అపురూప చిత్రమది
మది పలికించే నవరసాలూ ఆ భాషకు అచ్చులు
హృది ఆలాపించే సప్తస్వరాలూ ఆ చిత్తరువపై నడకలద్దిన హరివిల్లు
ఆ భాషకు లొంగని భావమూ, ఈ చిత్తరువులో కనపడని మదిచిత్రమూ ఎచ్చోటనూ లేవు
ఆ భాషలో ఆలాపన చేసే గానగంధర్వుడు ఎవడు?
ఈ అపురూప చిత్తరువు గీసిన చిత్రకారుడెవడు?
ఆ రెంటి నడుమా నను పడదోసి ఆ చిత్రాన్ని గీసి సుస్వర గానాలాపన చేస్తున్న అనంతుడెవడు
ఆ భాషరాని మూగవాడిని, ఆ చిత్రం చూడలేని అంధుడిని
